Verbum

пазамака́ць, ‑ае; зак.

1. Стаць мокрым, замокнуць — пра ўсё, многае. Сена пазамакала.

2. Набрыняўшы, перастаць цячы — пра ўсё, многае. Бочкі пазамакалі.

пазамалёўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Запоўніць малюнкамі ўсё, многае.

пазамаро́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Замарозіць усё, многае або ўсіх, многіх. Пазамарожваў мароз лужыны.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пакрыць шэранню, слоем лёду ўсё, многае. Пазамарожвала ўсе вокны.

3. перан. Не пусціць у абарот, карыстанне ўсё, многае. Пазамарожваць крэдыты.

пазама́тачны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: пазаматачная цяжарнасць гл. цяжарнасць.

пазамаўка́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Замоўкнуць — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Вучні пазамаўкалі. Гарматы пазамаўкалі.

пазамацо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Замацаваць усё, многае. Пазамацоўваць канаты. Пазамацоўваць дэталі.

2. Зацвердзіць за кім‑, чым‑н. усё, многае або ўсіх, многіх. Пазамацоўваць інструмент за рабочымі. Пазамацоўваць брыгадзіраў за брыгадамі.

пазаміну́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які папярэднічаў мінуламу. Пазамінулы год. Пазамінулае стагоддзе.

пазамо́рвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Замарыцца — пра ўсіх, многіх. — Пазаморваліся [камсамольцы]: начамі ж не спяць, вартуюць, — а ўдзень і дома праца. Галавач.

пазамо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Замарыць усіх, многіх. Пазаморваць коней.

пазамо́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Замачыць, зрабіць мокрым усё, многае. Пазамочваць ногі.