Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

парасса́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Рассадзіць усіх, многіх або ўсё, многае.

парасскуба́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад парасскубаць.

парасскуба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Расскубці ўсё, многае; парасскубваць.

парасску́бваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад парасскубваць.

парасску́бваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Расскубці ўсё, многае; парасскубаць.

парассо́ўвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Рассунуцца — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае. Двор быў адгароджаны старым частаколам. Яловыя частаколіны парассоўваліся ў бакі, і дзіркі паміж імі пазабіваны дошкамі. Чорны.

парассо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Рассунуць усё, многае або ўсіх, многіх.

парасстаўля́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад парасстаўляць.

парасстаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.

Расставіць усё, многае або ўсіх, многіх.

парасстрэ́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Расстраляць усіх, многіх або ўсё, многае.