Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

падшпі́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падшпіліць.

падшпільны́, ‑ая, ‑ое.

Які падшпільваецца пад што‑н. Падшпільны каўнер.

падшрубава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падшрубаваць.

падшрубава́ць, ‑шрубую, ‑шрубуеш, ‑шрубуе; зак., што.

Зашрубаваць глыбей, тужэй; падвінціць. Падшрубаваць гайку.

падшрубо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падшрубоўваць — падшрубаваць.

падшрубо́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да падшрубоўваць.

падшрубо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падшрубаваць.

падшта́нікі, ‑аў; адз. няма.

Разм. Кальсоны, споднікі. Хутаўся.. [Валенда] у руды з башлыком бурнос, з-пад якога вытыркаліся вострыя каленкі, абцягнутыя сінімі з начосам падштанікамі. Асіпенка.

падшту́рман, ‑а, м.

Памочнік штурмана.

падшту́рхванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падштурхваць — падштурхнуць.