Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

падцко́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да падцкоўваць.

падцко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падцкаваць.

падцмо́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Цмокаць нягучна або ў такт чаму‑н. Падцмокваць языком. □ Нашы людзі трывалыя: што ім жаласнае ні гавары, будуць слухаць, падцмокваць, памогуць бяду бедаваць, а слязы з вока не ўпусцяць. Калюга.

падцмо́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да падцмокваць.

падцукрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Зрабіць крыху салодкім або больш салодкім. Падцукраваць кампот.

падцукро́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да падцукроўваць.

падцукро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падцукраваць.

падцырава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падцыраваць.

падцырава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.

Зацыраваць збольшага, наспех, у асобных месцах. Падцыраваць пальчаткі.

падцыро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падцыраваць.