Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

падхіну́цца, ‑нецца; зак.

Тое, што і падхіліцца. Падхінулася гардзіна.

падхіну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.

Тое, што і падхіліць. Падхінуць хустку.

падхма́рны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і падвоблачны.

падхо́джвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да падхадзіцца.

падхо́плены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падхапіць.

падхо́плівацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падхапіцца.

2. Зал. да падхопліваць.

падхо́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падхапіць.

падхрабры́цца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Паддаць сабе храбрасці, духу; падбадзёрыць. Салдат падхрабрыўся, падкруціў вусы і пачаў прабірацца бліжэй да палаца. Якімовіч.

падхро́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Храпці злёгку; суправаджаць храпам што‑н. Сядзіць [механік], спіць, сапе, падхропвае, а нагой усё — кіў-кіў, як той гадзіннік. Шынклер. Хлопец-цыган таксама заснуў і цяпер сам падхропваў старому. Хомчанка.

падцадзі́ць, ‑цаджу, ‑цэдзіш, ‑цэдзіць; зак., чаго.

Нацадзіць дадаткова, яшчэ крыху. Падцадзіць малака ў збан.