падхарчо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падхарчаваць.
падхва́лены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падхваліць.
падхвалі́ць, ‑хвалю, ‑хваліш, ‑хваліць; зак., каго-што.
Разм. Трохі пахваліць.
падхва́льванне, ‑я, н.
Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падхвальваць — падхваліць.
падхва́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падхваліць.
падхва́т, ‑у, М ‑хваце, м.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падхватваць — падхваціць.
•••
На падхваце — а) заўсёды патрэбны; заўсёды можа быць выкарыстаны. [Лявон] заўсёды, калі што трэба, звяртаецца да Зосі. Яна ў яго на падхваце. Сабаленка; б) у зручным для карыстання месцы; пад рукамі. І падняў [дзед] над галавою калун, які ляжаў тут жа, на дрывотні, на падхваце. Сачанка.
падхва́твацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да падхваціцца.
2. Зал. да падхватваць.
падхва́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падхваціць.
падхва́тнік, ‑а, м.
Тое, што і сак, сачок. Лавіць рыбу падхватнікам.
падхваці́цца, ‑хвачуся, ‑хвацішся, ‑хваціцца; зак.
Тое, што і падхапіцца.