Verbum

падвары́ць, ‑вару, ‑варыш, ‑варыць; зак.

1. што. Разм. Паварыць яшчэ нямнога, дадаткова. Падварыць суп.

2. чаго. Разм. Зварыць у дадатак да таго, што было ўжо зварана. Падварыць бульбы.

3. што. Зваркай прымацаваць; прыварыць. Падварыць планку. □ Яго [каваля] ўсе ведаюць, у кожнага да яго патрэба ёсць — то сказаць нешта, то серп назубіць, то сякеру падварыць. Жычка.

падваскава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падваскаваць.

падваскава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Наваскаваць злёгку або дадаткова; падвашчыць. Падваскаваць дратву.

падваско́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падваскаваць.

падвастры́ць, ‑вастру, ‑вострыш, ‑вострыць; зак., што.

Зрабіць вастрэйшым. Падвастрыць сякеру. Падвастрыць нож.

падва́хтавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які павінен змяніць таго, хто стаіць на вахце. Падвахтавы матрос.

падвахтавы́, ‑о́га, м.

Той, хто назначаецца на вахту (у 1 знач.). Выклікаць падвахтавых.

падвашчы́ць, ‑вашчу, ‑вошчыш, ‑вошчыць; зак., што.

Навашчыць злёгку або дадаткова; падваскаваць.

падве́дамнасць, ‑і, ж.

Стан падведамнага.

падве́дамны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца ў чыім‑н. распараджэнні, падпарадкаванні. Падведамная ўстанова. Падведамная арганізацыя.

падве́дзены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падвесці.