падушы́цца 1, ‑душыцца; ‑душымся, ‑душыцеся, ‑душацца; зак.
1. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Стаць душаным, памятым. Падушыліся ягады ў кошыку.
2. Разм. Задыхнуцца — пра ўсіх, многіх. Усе ледзь не падушыліся ад дыму. / Ужываецца як лаянка. [Платон:] — А куды ж гэта ездзілі паны? — На пошту, каб яны падушыліся. Чарнышэвіч.
падушы́цца 2, ‑душуся, ‑душышся, ‑душыцца; зак.
Апырскацца крыху духамі; злёгку надушыцца.
падушы́ць 1, ‑душу, ‑душыш, ‑душыць; зак., каго-што.
1. Задушыць усіх, многіх. Падушыць куранят.
2. Раздушыць, расціснуць, памяць. Падушыць яйкі.
3. Душыць некаторы час.
падушы́ць 2, ‑душу, ‑душыш, ‑душыць; зак., каго-што.
Апырскаць крыху духамі; злёгку надушыць. Падушыць сябе.
падфарбава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падфарбаваць.
падфарбава́цца, ‑буюся, ‑буешся, ‑буецца; зак.
Разм. Крыху, злёгку пафарбаваць сабе губы, шчокі і пад.
падфарбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., каго-што.
Пафарбаваць злёгку, дадаткова; паднавіць афарбоўку. [Нампаліт:] Зараз ваша.. Леаніда Пятроўна з’явіцца. Толькі падфарбуе губы. Паслядовіч. Трэба было прыбраць на двары, падфарбаваць вокны, пабяліць печку. Асіпенка. // Надаць які‑н. колер. Падфарбаваць гарэлку. // перан. Разм. Крыху, злёгку палепшыць рознымі дабаўленнямі, папраўкамі і пад. Падфарбаваць рэчаіснасць.
падфарбо́ўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падфарбоўваць.
падфарбо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да падфарбавацца.
2. Зал. да падфарбоўваць.
падфарбо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падфарбаваць.
падфарбо́ўка, ‑і, ДМ ‑боўцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падфарбаваць.
падфа́рнік, ‑а, м.
Невялікі дапаможны ліхтар пад фарамі ці побач з імі. Прыглушыўшы матор, Юхневіч пераключыў святло на падфарнікі і ступіў на мокрую зямлю. Савіцкі. Змяркалася. Была тая шарая гадзінка, калі электрычныя ліхтары яшчэ не гараць, але аўтамашыны едуць ужо з запаленымі падфарнікамі. Карпаў.