Verbum

падтушава́ць, ‑шую, ‑шуеш, ‑шуе; зак., што.

Паправіць тушшу ў асобных месцах; нанесці цені, зацямніць. Падтушаваць рысунак.

падтушо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падтушоўваць.

падтушо́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да падтушоўваць.

падтушо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падтушаваць.

падтушо́ўка, ‑і, ДМ ‑шоўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падтушаваць.

падтыка́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падаткнуцца.

2. Зал. да падтыкаць (гл. падаткнуць у 1–3 знач.).

падтыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падаткнуць.

падтыкну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Разм. Указаць на каго‑н. з мэтай даносу. [Цётка Ганна:] — Відаць, падтыкнуў нехта — чые [мужчыны] падаліся ў лес. Грахоўскі.

падтынкава́ны і падтынко́ваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падтынкаваць.

падтынкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Паправіць, зрабіць раўнейшым тынк. Падтынкаваць сцены.