Verbum

паапаражня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Апаражніць адно за другім усё, многае. Паапаражняць бітоны.

паапаўза́ць, ‑ае; зак.

Апаўзці ўніз, асесці — пра ўсё, многае. Берагі паапаўзалі.

паапе́рвацца, ‑аецца; зак.

Аперыцца — пра ўсіх, многіх. Птушаняты пааперваліся.

паапі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Апісаць для ўліку ўсё або вялікую колькасць чаго‑н.

2. Скончыць апісванне.

паапладзі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.

Апладзіраваць некаторы час. Паапладзіраваць артыстам. □ [Гаравому] паапладзіравалі,.. і ўсе заварушыліся, быццам толькі і чакалі, калі ён скончыць чытаць свой даклад. Асіпенка.

пааплыва́ць, ‑ае; зак.

Аплыць — пра ўсё, многае. Свечкі пааплывалі. Твары пааплывалі. Берагі пааплывалі.

паапрана́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Апрануцца — пра ўсіх, многіх.

паапрана́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Апрануць, забяспечыць вопраткай усіх, многіх. Паапранаць цёпла дзяцей.

2. Надзець на сябе многа чаго‑н. Паапранаць на сябе ўсё новае.

паапуска́цца, ‑аецца; зак.

Апусціцца — пра ўсё, многае або пра ўсіх, многіх. Галіны паапускаліся.

паапуска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Апусціць усё, многае або ўсіх, многіх. Паапускаць крылы. Паапускаць шторы. Паапускаць вочы. □ [Фікусы] таксама, мабыць, з адзіноты зблажэлі, паапускалі лісце. Сабаленка.

2. Павыключаць, павыкрэсліваць з тэксту многа чаго‑н.