Verbum

паад’язджа́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Ад’ехаць — пра ўсіх, многіх. Людзі паад’язджалі ўжо далекавата. Госці паад’язджалі.

паажыва́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Разм. Ажыць — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае. Лясы паажывалі.

паазіра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Азірнуцца некалькі разоў; азірацца на працягу нейкага часу. Дзед Трахім адсунуў трохі ад камінка ўслончык, паазіраўся і сеў. М. Стральцоў. Чубар ашалела пастаяў колькі хвілін насупраць драўлянага збудавання на рацэ, паазіраўся. Здавалася, нічога не пагражала яму. Чыгрынаў.

паакле́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Тое, што і паабклейваць.

паако́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Тое, што і паабкопваць.

пааку́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Акучыць усё, многае. Паакучваць бульбу.

2. і без дап. Акучваць некаторы час. Паакучваць да паўдня.

паапада́ць, ‑ае; зак.

Апасці — пра ўсё, многае. Лісты паападалі з дрэў.

паапа́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і паабпальваць.

паапаражня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Апаражніць адно за другім усё, многае. Паапаражняць бітоны.

паапаўза́ць, ‑ае; зак.

Апаўзці ўніз, асесці — пра ўсё, многае. Берагі паапаўзалі.