Verbum

падстро́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падстрачыць.

падстру́ганы, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падстругаць.

падструга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Крыху, дадаткова пастругаць. Падстругаць дошку.

падстру́гвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да падстругваць.

падстру́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падстругаць.

падстрыга́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падстрыгаць — падстрыгчы.

падстрыга́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падстрыгчыся.

2. Зал. да падстрыгаць.

падстрыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падстрыгчы.

падстры́гчы, ‑стрыгу, ‑стрыжэш, ‑стрыжэ; ‑стрыжом, ‑стрыжаце; пр. падстрыг, ‑ла; заг. падстрыжы; зак., каго-што.

Зрабіць раўнейшым, карацейшым, падразаючы (нажніцамі, машынкай). Падстрыгчы вусы. Падстрыгчы кусты. // Абрэзваючы і падраўноўваючы, пакараціць каму‑н. валасы, зрабіць якую‑н. прычоску. Дзядзька Мікалай падстрыг ужо Ганьку да школы, падстрыг, як ён кажа, «пад польку». Васілевіч.

падстры́гчыся, ‑стрыгуся, ‑стрыжэшся, ‑стрыжэцца; ‑стрыжомся, ‑стрыжацеся; пр. падстрыгся, ‑стрыглася; заг. падстрыжыся; зак.

Падстрыгчы самому або даць падстрыгчы сабе валасы.