падста́ўлены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падставіць.
падстаўля́цца, ‑яецца; незак.
Зал. да падстаўляць.
падстаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да падставіць.
падстаўны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які падстаўляюць пад што‑н. або прыстаўляюць да чаго‑н. Падстаўны столік.
2. Падабраны для якой‑н. мэты замест сапраўднага. Яшчэ і цяпер захаваўся ў літоўскіх сёлах звычай, што, пакуль сапраўдныя маладыя рэгіструюцца, іх месца займаюць падстаўныя, звычайна пажылыя людзі. Броўка.
3. Уст. Прызначаны для замены (пра коней). [Кастусь з Алесем] ехалі адны, далёка паперадзе ўсіх астатніх. Логвін з падстаўнымі быў відаць ледзь не за вярсту. Караткевіч.
падсто́лле 1, ‑я, н.
Спец. Частка стала (ножкі і рама), на якую насцілаецца стальніца.
падсто́лле 2, ‑я, н.
Прастора, што знаходзіцца пад столлю. На міг малінавым святлом Ён [прамень] на падстоллі заіскрыць, То ўспыхне светлым матылём, То здасца — крылле зашуміць. Броўка.
падстра́ўнікавы, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца пад страўнікам. Падстраўнікавая залоза. // Які выдзяляецца падстраўнікавай залозай. Падстраўнікавы сок.
падстрахава́ць, ‑страхую, ‑страхуеш, ‑страхуе; зак., каго-што.
Засцерагчы ад чаго‑н. (непрыемнага, непажаданага). — Грыша! Правядзём разведку. Скарыстаем абедзенны час. Калі жанчыны пойдуць з поля дадому, пашлём туды нашых дзяўчат, як быццам мяняць вопратку на харчы. Цяпер такіх тысячы, ходзяць па сёлах... Толькі трэба іх падстрахаваць. Каго пашлём? Няхай. Нічога не зробіш: абрываем дрот рукамі. Толькі б паспець у час падстрахаваць групу Сіманава. Дзенісевіч.
падстрахо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падстрахаваць.
падстрахо́ўка, ‑і, ДМ ‑хоўцы; Р мн. ‑ховак; ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падстрахоўваць — падстрахаваць.
падстрачы́ць, ‑страчу, ‑строчыш, ‑строчыць; зак., што.
Падшыць на машыне знізу, па краі.