настрэ́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да настраляць.
настрэ́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Тое, што і настрасаць.
настрэ́чу, прысл. і прыназ.
Абл. Насустрач. Ішоў к табе праз далі і гады, праз рэўнасць, недавер спяшаў настрэчу. Рудкоўскі. Ідуць рыбакі, пахаваўшы Прахора, Настрэчу буры, Буры, якая ўжо Абняла паўкраіны. Танк.
насту́джвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да настуджваць.
насту́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да настудзіць.
настудзі́ць, ‑студжу, ‑студзіш, ‑студзіць; зак., што.
Разм. Зрабіць халодным (памяшканне). Настудзіць пакой.
насту́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
1. што. Выявіць што‑н. пастукваннем. Настукаць пустату 2 сцяне.
2. Разм. Надаваць кухталёў; набіць.
насту́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да настукаць (у 1 знач.).
на́ступ, ‑у, м.
1. Тое, што і наступленне 1. Лескавец помніў, як .. [хвойнік] садзілі, каб затрымаць наступ пяску на ўрадлівыя палі. Шамякін. Стала вядома, што нашы войскі пераходзяць у наступ. Грамовіч. — Што гэта за допыт? — пераходзячы ў наступ, спытаў Бабейка. Хадкевіч.
2. Тое, што і наступленне 2. З наступам сярэдневяковай рэакцыі купальскія звычаі сталі паўсямесна праследавацца царквой і дзяржавай. Ліс.
наступа́льнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць наступальнага. [Ворага] можна перамагчы наступальнасцю, смеласцю, рашучасцю. Сабалеўскі. Звыклы цярпець, захоплены наступальнасцю, рытмам касьбы, .. [Васіль] як бы неахвотна спыняўся, выпростваўся, каб памянташыць касу. Мележ.