насту́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
1. што. Выявіць што‑н. пастукваннем. Настукаць пустату 2 сцяне.
2. Разм. Надаваць кухталёў; набіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)