Verbum

падса́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. падсадзіць (у 2, 3 знач.).

2. Тое, што і падсада. [Вялікі роў] густа зарос лесам і маладой падсадкай, кустамі і травой. Асіпенка.

падса́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да падсадкі. Падсадныя дрэўцы.

2. Які выкарыстоўваецца для прываблівання дзікіх птушак, звяроў у час палявання. Падсадная качка.

падса́к, ‑а, м.

Тое, што і сак (у 2 знач.). Па вуліцы прайшоў стары з вудамі і падсакам. Ляўданскі. — Лешч! — у адзін голас ускрыкнулі здзіўленыя настаўнік і тэхнік. — Хапай падсак, падсакам яго! Лупсякоў.

падсаладзі́цца, ‑салодзіцца; зак.

Зрабіцца больш салодкім.

падсаладзі́ць, ‑саладжу, ‑салодзіш, ‑салодзіць; зак., што.

Зрабіць трохі салодкім ці больш салодкім. Падсаладзіць малако. Падсаладзіць яблычны сок. // перан. Зрабіць больш прыемным. Гаварыла Дзіміна проста, без жадання згладзіць вострыя вуглы або падсаладзіць непрыемную праўду. Карпаў.

падсалі́цца, ‑соліцца; зак.

Разм. Зрабіцца больш салёным, злёгку прасаліцца.

падсалі́ць, ‑салю, ‑соліш, ‑соліць; зак., што.

1. Зрабіць трохі салёным ці больш салёным. Падсаліць кіслае малако. Падсаліць бульбу.

2. і чаго. Разм. Засаліць дадаткова. Падсаліць агуркоў.

падсало́джаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падсаладзіць.

падсало́джвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да падсалоджваць.

падсало́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падсаладзіць.