Verbum

павыкі́двацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Тое, што і павыкідацца.

павыкі́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і павыкідаць. Не паддавалася жыта кулінарнаму майстэрству Ваські, хоць даўно павыкідваў ён з кацялка падабабкі. Лынькоў.

павыкіпа́ць, ‑ае; зак.

Выкіпець — пра ўсё, многае. Вада павыкіпала.

павыклада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і без дап.

Выкладаць некаторы час. З дысертацыяй варта пачакаць.. Павыкладаць год ці два, каб заваяваць на факультэце вагу. Навуменка.

павыкла́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выкласці, вылажыць усё, многае. Павыкладваць пакункі з сумкі. Павыкладваць сцены керамічнай пліткай. Павыкладваць аргументы.

павыкле́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Выклеіць, паклеіць усё, многае. Павыклейваць сцены абоямі.

павыкліка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Выклікаць усіх, многіх. Павыклікаць вучняў. Павыклікаць таварышаў на вуліцу.

павыключа́цца, ‑аецца; зак.

Разм. Выключыцца — пра ўсё, многае. Лямпы павыключаліся.

павыключа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Выключыць усіх, многіх ці ўсё, многае. Павыключаць са спісаў. Павыключаць тэлевізары.

павыко́лваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выкалаць усё, многае. Нізка навіслыя галіны, ужо амаль голыя, раз за разам сцябалі па твары, і я трымаў рукі перад сабою, каб не павыколваць вачэй. Дамашэвіч.