падру́бка, ‑і, ДМ ‑бцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падрубіць 1.
падру́блены 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падрубіць 1.
падру́блены 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падрубіць 2.
падру́бліванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падрубліваць 1 — падрубіць 1.
падру́бліванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падрубліваць 2 — падрубіць 2.
падру́блівацца 1, ‑аецца; незак.
Зал. да падрубліваць 1.
падру́блівацца 2, ‑аецца; незак.
Зал. да падрубліваць 2.
падру́бліваць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падрубіць 1.
падру́бліваць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падрубіць 2.
падружы́цца, ‑дружуся, ‑дружышся, ‑дружыцца; зак.
Стаць другам каго‑н., зблізіцца з кім‑н.; пасябраваць. І ў тым агульным шуме-гуку Зачаўся торг, пайшлі бажыцца Ў жаданні шчырым падружыцца. Колас. Падружыліся з ім На другі мы ўжо дзень, Разам курым і спім І размовы вядзём. Нядзведскі.
падружы́ць, ‑дружу, ‑дружыш, ‑дружыць; зак.
1. каго. Зрабіць сябрамі, зблізіць, здружыць. Ён спіць яшчэ, Андрэй.., харошы наш беларускі хлапчына, з якім цябе падружыла на гэты раз зноў дзіўна і нечакана паласкавелая доля. Брыль.
2. Тое, што і падружыцца. Едуць хлопцы дадому па шляху палявому. Яны разам служылі і навек падружылі. Гаўрусёў.
падружэ́йны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Прызначаны для палявання за дзічынай са стрэльбай (пра сабаку).
падрукава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што і без дап.
Разм. Друкаваць некаторы час.
падрука́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца ўнутры рукаве. Падрукаўная падкладка.