Verbum

падраздзе́л, ‑а, м.

Частка раздзела (кнігі і пад.).

падраздзяле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падраздзяляць — падраздзяліць.

2. Вайсковая адзінка ў большай вайсковай часці (батальён у палку, рота ў батальёне, узвод у роце і пад.). Падабраў [Шутаў] усе рэзервы, усе дапаможныя падраздзяленні і ўмацаваў батальён. Мележ. Пераважную.. большасць падраздзяленняў брыгады.. [Злобіч] адцягнуў сюды, на бальшак. М. Ткачоў.

падраздзялі́ць, ‑дзялю, ‑дзеліш, ‑дзеліць; зак., каго-што.

Раздзяліць на больш дробныя часткі; вылучыць якія‑н. часткі, згрупаваўшы паводле пэўных прымет. Падраздзяліць літаратуру на перыяды.

падраздзяля́цца, ‑яецца; незак.

1. Дзяліцца, распадацца на больш дробныя часткі. Рота падраздзяляецца на ўзводы.

2. Зал. да падраздзяляць.

падраздзяля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да падраздзяліць.

падразны́, ‑ая, ‑ое.

1. Спец. Які мае адносіны да падрэзкі. // Прызначаны для падрэзкі. Падразныя інструменты.

2. З падрэзам, падрэзаны. Паліто з падразной спінкай.

падразумява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падразумяваць.

падразумява́цца, ‑аецца; незак.

1. Мецца на ўвазе, разумецца. Зборныя лічэбнікі выступаюць у сказе і без назоўніка. Апошні часам падразумяваецца, вядомы з кантэксту. Граматыка.

2. Зал. да падразумяваць.

падразумява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Думаць, мець на ўвазе; разумець што‑н. пад чым‑н.

падра́іць ​¹, ‑аю, ‑аіш, ‑аіць; зак., што.

Пачысціць, нацерці да бляску.

падра́іць ​², ‑аю, ‑аіш, ‑аіць; зак., каго-што.

Параіць, даць параду, падказаць. Ну, ты ж ведаеш... І я табе параю і падраю, як абсадзіць яго трохі, як зрабіць, каб ведаў сваё месца, каб на сваім месцы быў. Янкоўскі.