Verbum

павыдыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. іран. Выдыгаць некаторы час.

павыдыха́ць, ‑ае; зак.

Разм. Выдахнуць, здохнуць — пра ўсіх, многіх. Свінні павыдыхалі. □ — Ды ў вас тут, мабыць, рыба павыдыхала! — смеючыся, кідаю вуды на зямлю. Ваданосаў.

павыжыва́ць ​¹, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Выжыць — пра ўсіх, многіх. Раненыя павыжывалі.

павыжыва́ць ​², ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Выжыць, выгнаць адкуль‑н. усіх, многіх. Павыжываць усіх з хаты.

павыжына́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Зжынаючы, выжаць усё або частку чаго‑н. Павыжынаць асот з пшаніцы. Павыжынаць праходы для жняяркі.

павызваля́цца, ‑яецца; ‑яемся, ‑яецеся, ‑яюцца; зак.

1. Вызваліцца — пра ўсіх, многіх. Павызваляцца ад сацыяльнага ўціску. Павызваляцца з палону.

2. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Стаць незанятым, пустым. Кватэры павызваляліся.

павызваля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.

Вызваліць усіх, многіх або ўсё, многае. Павызваляць вязняў. Павызваляць гарады.

павызнача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Вызначыць — пра ўсё, многае або пра ўсіх, многіх. Павызначаць абавязкі. Павызначаць цэны. Павызначаць маршруты. Павызначаць дзяжурных. Павызначаць межы слупамі.

павызу́блівацца, ‑аецца; зак.

Вызубіцца — аб усім, многім. Нажы павызубліваліся.

павызу́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Вызубіць усё, многае. Павызубліваць сякеры.

павызыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і павыклікаць.