Verbum

паадсыпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адсыпаць нейкую колькасць чаго‑н. з усіх або многіх месц, сховішчаў і пад. Паадсыпаць муку з усіх мяшкоў.

паадсыха́ць, ‑ае; зак.

Адсохнуць — пра ўсё, многае. Галіны паадсыхалі.

паадсява́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся; ‑аюцца; зак.

Адсеяцца — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае. [Макрына:] — Ужо ўсе паадсяваліся, а ў мяне і не пачата... Зарэцкі.

паадсява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Адсеяць усё, многае або ўсіх, многіх. Паадсяваць асцюкі ад ячменю. Паадсяваць азімыя ярыной. Паадсяваць непаспяваючых студэнтаў.

паадсяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адсячы што‑н. у многіх месцах; адсячы ўсё, многае. Паадсякаць сухія галіны. Паадсякаць шляхі да адступлення.

паадсяля́цца, ‑яецца; ‑яемся, ‑яецеся, ‑яюцца; зак.

Адсяліцца — пра ўсіх, многіх. [Антось:] — А тут змены нейкія.. [Агата:] — Гэта паадсяляліся з вуліцы, — цесна вельмі. Чорны.

паадтава́ць, ‑тае; зак.

Адтаць — пра ўсё, многае. Дзень быў якраз адліжны, шыбы акон зусім паадтавалі. Сабаленка.

паадта́йваць, ‑ае; зак.

Тое, што і паадтаваць. [Аліна:] — Так напалім [печы], каб усе вокны паадтайвалі. Кулакоўскі.

паадто́птваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Адтаптаць усё, многае або што‑н. усім, многім. — Ведаеце што? — загаварыў Алеська. — Пойдзем да майго таткі.. Каня дасць павадзіць. — Разумненькі, — надзьмуўся Коля. — Яшчэ конь ногі паадтоптвае. Даніленка.

паадто́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адтачыць усё, многае.