Verbum

парапе́т, ‑а, М ‑пеце, м.

1. Невысокая сцяна, агароджа ўздоўж моста, набярэжнай і пад. Першы мост цераз Марачанку — праз два кварталы. Гнілы ўжо, учарнелы. Андрэй прыпыніўся на ім, за парапет зірнуў. Лобан. І, як вокам кінуць, утульны пясчаны бераг ад гранітнага парапета прыбярэжнай вуліцы да самага пеністага прыбою быў запознены людзьмі. Лынькоў.

2. Уст. Вал, насып у цытадэлях, крэпасцях для аховы ад ворага.

[Іт. parapetto.]

парапе́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да парапета, парапетаў.

параправо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Трубаправод, па якім ідзе пара ​².

параправо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да параправода. Параправодная труба.

парапсіхало́гія, ‑і, ж.

Вывучэнне гіпатэтычнай магчымасці непасрэдна перадаваць на адлегласць інфармацыю аб нервова-псіхічным стане аднаго чалавека другому.

парапсіхі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да парапсіхалогіі.

парапсіхо́лаг, ‑а, м.

Той, хто займаецца парапсіхалогіяй.

параразмеркава́льнік, ‑а, м.

Механізм, які аўтаматычна размяркоўвае пару ​² ў цыліндрах паравога рухавіка.

параразмеркава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да параразмеркавання. Параразмеркавальныя механізмы.

параразмеркава́нне, ‑я, н.

Размеркаванне пары ​² ў паравым рухавіку.