паадпуска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Адпусціць усіх, многіх або ўсё, многае. Паадпускаць дзяцей на каток. Паадпускаць супрацоўнікаў у адпачынак. Паадпускаць палонных. Мужчыны паадпускалі бароды. □ Паадпускалі коням церассядзёлкі, падкінулі свежай травы. Сабаленка.
паадрабля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што, каму і без дап.
Адрабіць усё або частку чаго‑н. усім, многім. [Ціток:] — Хай мне паадрабляюць усе вінаватыя. Лобан.
паадраза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Адрэзаць усё, многае. Прыйшлося вывернуць кошык, паадразаць ножкі [баравікоў] і пакінуць толькі шапачкі. С. Александровіч.
паадрака́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак., ад каго-чаго і каго-чаго.
Адрачыся ад усяго, многага або ўсіх, многіх. Паадракацца ад сваіх абяцанняў. Паадракацца знаёмых.
паадраста́ць, ‑ае; зак.
Адрасці ў многіх месцах; адрасці на ўсіх, многіх. На елках паадрасталі светла-зялёныя маладыя лапкі, вершаліны некаторых былі ў чырвоных шышачках. Арабей.
паадрыва́цца, ‑аецца; зак.
Адарвацца — пра ўсё, многае. Падэшвы паадрываліся. □ Дошкі ці то забыліся папрыбіваць, ці то яны паадрываліся, параз’язджаліся, і таму зыбаліся, падскоквалі, бы жывыя. Сачанка.
паадрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Адарваць усё, многае або ўсіх, многіх. Паадрываць дошкі ад сцяны. Паадрываць людзей ад работы. □ Вельмі ж яблыкі ўрадзілі, гатовы былі паадрываць галіны. Чарнышэвіч. Павезлі ў шпіталь [салдата]. Ён астаўся і без рукі, і без нагі... Асколкамі паадрывала. Няхай.
паадрэ́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Тое, што і паадразаць.
паадса́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Адсадзіць усё, многае або ўсіх, многіх. Паадсаджваць засохлыя дрэўцы. Паадсаджваць цялят ад кароў.
паадсе́йвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.
Тое, што і паадсявацца.