падме́шванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падмешваць 1.
падме́шванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падмешваць 2.
падме́швацца 1, ‑аецца; незак.
Зал. да падмешваць 1.
падме́швацца 2, ‑аецца; незак.
Зал. да падмешваць 2.
падме́шваць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падмяшаць.
падме́шваць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падмясіць.
падме́шка, ‑і, ДМ ‑шцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падмяшаць.
2. Тое, што падмешана да чаго‑н.; падмеска (у 2 знач.).
падмёрзлы, ‑ая, ‑ае.
Крыху, злёгку мёрзлы, цвёрды ад марозу. Падмёрзлы снег. Падмёрзлыя яблыкі. □ Цяпер.. [хлапчукі] хацелі нават, каб дарога была даўжэйшаю — так прыемна было ісці ўсім разам па тугой, падмёрзлай за ноч сцяжынцы. Ваданосаў.
падміна́цца, ‑аецца; незак.
Зал. да падмінаць.
падміна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падмяць.
падмі́ргванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падміргваць — падміргнуць.
падмі́ргваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падміргнуць.
падміргну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак. і аднакр., каму.
Тое, што і падмаргнуць. — Стары вол баразны не псуе, — казалі некалі людзі, — падміргнуў Воранаў земляку. Пальчэўскі. — Ведаем мы гэтых пустэльнікаў, — зноў падміргнуў Дубейка. — У ціхай вадзе чэрці водзяцца. Колас.