Verbum

падлю́стравы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца каля люстра, пад люстрам. Падлюстравы столік.

падлюстэ́рнік, ‑а, м.

Столік пад насценным люстрам.

падляга́ць ​¹, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., чаму.

Адносіцца да ліку асоб, аб’ектаў, на якія распаўсюджваецца што‑н. абавязковае, прымусовае. Падлягаць навучанню. Падлягаць суду. Падлягаць уліку. Падлягаць няўхільнаму выкананню. □ [Рудчанка:] — У лічыце, што ўсе мужчыны, якія падлягаюць мабілізацыі, ідуць у армію. Сіўцоў. Кожны населены пункт.. падлягае дзяржаўнай рэгістрацыі. «Полымя». // Падвяргацца чаму‑н. Не падлягае сумненню, што большая частка іншамоўнай лексікі пранікла ў старабеларускую мову праз польскую. Жураўскі.

падляга́ць ​², ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падлегчы.

падлягчы́ць, ‑лягчу, ‑легчыш, ‑легчыць; зак., што.

Крыху аблягчыць.

падлямава́ны і падлямо́ваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падлямаваць.

падлямава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак., што.

Разм. Паднавіць аблямоўку.

падлямо́ваны,

гл. падлямаваны.

падлямо́ўванне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падлямоўваць.

падлямо́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да падлямоўваць.

падлямо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падлямаваць.