Verbum

падбі́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаецца, служыць для падбіўкі. Падбівачны матэрыял.

падбінтава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падбінтаваць.

падбінтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

Забінтаваць наспех або дадаткова паверх забінтаванага. Падбінтаваць раненага. Падбінтаваць павязку.

падбінто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падбінтаваць.

падбіра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падбіраць.

падбіра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падабрацца.

2. Зал. да падбіраць.

падбіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падабраць.

падбі́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падбіць.

•••

Ветрам падбіты — тое, што і ветрам падшыты (гл. падшыты).

падбі́ўка, ‑і, ДМ ‑біўцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. падбіць (у 1, 2 знач.).

2. Разм. Тое, чым падбіта, падшыта што‑н. знізу, з адваротнага боку. Шаўковая падбіўка.

падбі́цца, падаб’юся, падаб’ешся, падаб’ецца; падаб’ёмся, падаб’яцеся; заг. падбіся; зак.

1. Натрудзіць ногі ад доўгай хады. Мужчыны ідуць паперадзе, жанчыны за імі. А хлопчык — апошні, ззаду. Мусіць, зусім падбіўся. Арабей.

2. Падлашчыцца, падкаціцца. Да яе — сцвярджаюць хлопцы — Аніяк не падступіцца, Аніхто не змог падбіцца: А ні я, ні ён, ні ты. Панчанка.