Verbum

падлі́зніцтва, ‑а, н.

Разм. Рабалепная ліслівасць, угодлівасць.

падлі́к, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падлічыць.

2. Вынік, падрахунак чаго‑н. Паходня ўзяў у рахункавода паперы з падлікам натуральных і грашовых прыбыткаў і выдаткаў. Хадкевіч.

падліко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да падліку. Падліковая аперацыя. // Які служыць, прызначаны для падліку, вылічэння. Падліковая камісія. Падліковыя машыны.

падлі́сак, ‑ска, м.

1. Маладая лісіца.

2. Помесь лісіцы і сабакі.

падлітава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падлітаваць.

падлітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Уст. Падпаяць.

падліто́ўванне, ‑я, н.

Уст. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падлітоўваць — падлітаваць.

падліто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падлітаваць.

падлі́ўка, ‑і, ДМ ‑ліўцы; Р мн. ‑лівак; ж.

Прыправа, якой паліваюць страву; соус. Рыба з падліўкай. Катлеты з падліўкай.

падлі́цца, падальецца і падліецца; зак.

Наліцца пад што‑н. Вада падлілася пад падлогу.