Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

падлакірава́ны і падлакіро́ваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падлакіраваць.

падлакірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; заг. падлакіруй; зак., што.

1. Палакіраваць злёгку або дадаткова. Падлакіраваць мэблю.

2. перан. Разм. Прыхарашыць. Падлакіраваць рэчаіснасць.

падлакіро́ваны,

гл. падлакіраваны.

падлакіро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падлакіраваць.

падлако́тнік, ‑а, м.

Ручка крэсла, на якую абапіраюцца локцем у час сядзення. Алесь сядзіць каля стала ў цвёрдым з падлакотнікамі крэсле. Шамякін.

падлама́ны і падло́маны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падламаць.

падлама́цца, ‑ломіцца; зак.

Зламацца, надламацца знізу. Ножка крэсла падламалася. □ Крылы [лебедзя] урэшце падламаліся, Галава ў ваду апусцілася. Багдановіч. // Падагнуцца ад слабасці, стомы і інш. (звычайна пра ногі). Лежачы ў кювеце, .. [Галя] бачыла, як гарэлі машыны, бачыла, як у аднаго салдата, што адбягаў ад машыны, падламаліся ногі, і ён упаў на брук. Сабаленка.

падлама́ць, ‑ламлю, ‑ломіш, ‑ломіць; зак.

Зламаць, надламаць знізу. Падламаць сук. // перан. Пазбавіць сілы. Так няўмольна падламала .. [хлопца] хвароба. Клышка.

падлапа́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца пад лапаткай. Падлапатачная мышца.

падла́піць, ‑лаплю, ‑лапіш, ‑лапіць; зак., што.

Разм. Падлатаць.