паадміра́ць, ‑ае; зак.
Адмерці — пра ўсё, многае. Парасткі паадміралі.
паадмо́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Адматаць усё, многае. Паадмотваць бінты.
паадмо́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Адмачыць усё, многае. Паадмочваць бінты.
паадмыва́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.
Адмыцца — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае. Паадмывацца ад пылу. Плямы паадмываліся.
паадмыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Адмыць усё, многае або ўсіх, многіх. Паадмываць плямы. □ — Я пазаносіў у кладоўку посуд, пэндзлі, памог хлопцам паадмываць працавітыя рукі ад фарбы. Дубоўка. За колькі дзён на рэках паадмывала ад берагоў лёд. Чыгрынаў.
паадмыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Адамкнуць адно за другім усё, многае. Паадмыкаць замкі. Паадмыкаць кватэры. Паадмыкаць штыкі.
паадмяра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Тое, што і паадмерваць.
паадмярза́ць, ‑ае; зак.
Адмерзнуць — пра многае. Вушы паадмярзалі. Пальцы паадмярзалі.
паадмята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Адмесці ўбок усё, многае. Паадмятаць лісце ад парога.
паадне́квацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Аднеквацца, адмаўляцца на працягу нейкага часу. Алёшка добра прагаладаўся, але, як і належыць госцю, спачатку пааднекваўся, а потым прысеў да стала. Кухараў.