Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

падшыва́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для падшывання. Падшывальная машына.

падшыва́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які падшывае што‑н.

падшыва́льшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да падшывальшчык.

падшыва́нец, ‑нца, м.

Разм. Хлапчук (звычайна падлетак). Падлеткі-падшыванцы.. сталі юнакамі. Хадкевіч. Пляц звалі выган, але пасвілі тут рэдка, ганялі ўсё жывёлу на другі канец сяла; тут жа найбольш гулялі дзеці, падшыванцы-падлеткі. Мележ.

падшыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падшываць — падшыць.

падшыва́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да падшываць.

падшыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падшыць.

падшы́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для падшывання, падшыўкі. Падшывачны матэрыял.

падшы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца пад шыяй, ніжэй шыі.

падшы́пнік, ‑а, м.

Апорная дэталь для механізмаў і частак машын, якія круцяцца або качаюцца. Шарыкавы падшыпнік.