Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

падкамі́сія, ‑і, ж.

Частка камісіі з абмежаванымі паўнамоцтвамі. Падкамісія па раззбраенню.

падкамітэ́т, ‑а, М ‑тэце, м.

Частка камітэта з абмежаванымі паўнамоцтвамі. Пасяджэнне падкамітэта.

падканво́йная, ‑ай, ж.

Жан. да падканвойны.

падканво́йны, ‑ага, м.

Той, хто знаходзіцца пад канвоем.

падкантро́льны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца пад кантролем, падлягае кантролю. Падкантрольная ўстанова.

падкапа́ны і падко́паны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад дзеясл. падкапа́ць.

падкапа́цца, а́юся, ‑а́ешся, ‑а́ецца; зак.

1. Капаючы зямлю пад чым‑н., зрабіць падкоп, праход. Рукамі не вельмі ўздзярэш зямлю, вострай жалязякай больш зручна падкапацца пад загарадзь. С. Александровіч. // Зрабіўшы падкоп, улезці куды‑н.

2. перан. Разм. Інтрыгуючы, знайсці недахопы, каб нашкодзіць каму‑н. — Мама, ты нічога не разумееш. Алесь злуе на Петруся, а хоча падкапацца пад Булая. Шыцік. // (звычайна з адмоўем). Выявіць недахопы, парушэнні. [Порхаўка:] — Выведзе [Шпакоўскі] баланс і не падкапаешся, двайная бухгалтэрыя... Гурскі.

падка́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Разм. Накапаць дадаткова. Падкапаць лякарства.

падкапа́ць, а́ю, ‑а́еш, ‑а́е; зак., што.

1. Раскапаць зямлю пад чым‑н. Падкапаць слуп. □ Іван Навумавіч падняў каля плота трэску, асцярожна падкапаў ёю збоку сушэйшы куст. Якімовіч. У маладой прыгажуні сасонкі дзік падкапаў карэнне, і яны апынуліся на паверхні зямлі. Мяжэвіч. // Зрабіць падкоп пад чым‑н. Падкапаць плот.

2. Зрабіць глыбейшым, паглыбіць. [На Палессі] сёлета, напрыклад, пасля таго, як асушылі балоты, у маёй роднай вёсцы ўзровень вады так упаў, што давялося падкапаць амаль усе калодзежы. Сачанка.

3. і чаго. Разм. Накапаць, выкапаць у дадатак да чаго‑н. Маці ўстала, узяла ў сенцах кош і рыдлёўку. — Пойдзем бульбы падкапаем. Якімовіч.

падка́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падка́паць.

падкараву́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падкаравуліць.