Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

падзу́блівацца, ‑аецца; незак.

Зал. да падзубліваць.

падзу́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падзубіць.

падзу́браны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падзубрыць.

падзу́брываць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падзубрыць.

падзубры́ць, ‑зубру, ‑зубрыш, ‑зубрыць; зак., што.

Разм. Падвучыць дадаткова. Падзубрыць верш. □ — Яны з Мікалаем разам хадзілі здаваць экзамены, шукалі зацішку, каб «падзубрыць», разам сталаваліся. Навуменка.

падзыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падзываць — падазваць.

падзыва́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да падзываць.

падзыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падазваць.

падзь, ‑і, ж.

Салодкая клейкая вадкасць на лістах раслін (прадукт жыццядзейнасці насякомых).

падзьму́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Дзьмухаць некаторы час. [Алімпіяда Барысаўна] падзьмухала на свае яркія пазногці, каб хутчэй высыхаў лак. Марціновіч. Апарыўшыся малаком, і на ваду падзьмухаеш. Прыказка.