Verbum

палігло́т, ‑а, М ‑лоце, м.

Чалавек, які ведае многа моў. Сапраўдным паліглотам свайго часу быў другі буйны дзеяч беларускай культуры — паслядоўнік Скарыны Сымон Будны, які.. дасканала авалодаў беларускай, польскай, царкоўнаславянскай, грэчаскай, лацінскай і стараяўрэйскай мовамі. Жураўскі.

[Ад грэч. polý — многа і glōtta — мова.]

паліго́н, ‑а, м.

1. Участак мясцовасці, спецыяльна абсталяваны для трэніровачнай стральбы і выпрабавання баявой тэхнікі. Артылерыйскі палігон. Танкавы палігон. □ — Сёння мы будзем страляць па наземных цэлях на палігоне, — гаворыць камандзір. «Маладосць».

2. У будаўнічай справе — адкрытая пляцоўка, на якой вырабляюцца жалезабетонныя канструкцыі і дэталі. Тут закладваюцца дзесяткі заводаў будаўнічых матэрыялаў: палігоны жалезабетонных канструкцый, магутныя растворныя вузлы.. Грахоўскі.

3. Спец. Тое, што і многавугольнік (замкнуты або незамкнуты). // Замкнуты і незамкнуты многавугольнік на мясцовасці і на плане.

[Ад грэч. polý — многа і gōnia — вугал.]

паліго́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да палігона (у 1, 2 знач.). На палігоннай пляцоўцы расстаўлены макеты самалётаў. «Маладосць».

палігра́ф, ‑а, м.

Спец. Капіравальны прыбор.

паліграфі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Рабочы паліграфічнай прамысловасці.

2. Спецыяліст у галіне паліграфіі.

паліграфі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да паліграфіст.

паліграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паліграфіі. Паліграфічная прамысловасць. Паліграфічны камбінат.

палігра́фія, ‑і, ж.

Галіна прамысловасць якая занята выпускам усіх відаў друкаванай прадукцыі.

[Ад грэч. polý — многа і graphō — пішу.]

паліза́ць, ‑ліжу, ‑ліжаш, ‑ліжа; зак., каго-што.

Лізаць некаторы час; лізнуць некалькі разоў.

палі́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Лізаць час ад часу. Палізваць варэнне.