падта́ць, ‑тане; зак.
Растаць крыху, знізу або з краёў. На агародах добра падтаў снег, і гракі пачалі ладзіць свае гнёзды на падсохлай стромай таполі. Лобан.
падтачы́ць 1, ‑тачу, ‑точыш, ‑точыць; зак., што.
1. Натачыць злёгку, крыху або дадаткова. Падтачыць нож. Падтачыць сякеру.
2. Пашкодзіць, раз’ядаючы знутры, знізу (пра чарвей і пад.). [Ляксандра:] — Шашаль падтачыў падрубы. Баранавых.
3. перан. Аслабіць, падарваць (сілы, здароўе і пад.). З выгляду [Люся] была змізарнелая, бляклая — як бы цяжкая хвароба падтачыла яе і яна толькі-толькі стала на ногі. Навуменка.
•••
Камар носа не падточыць гл. камар.
падтачы́ць 2, ‑тачу, ‑точыш, ‑точыць; зак., што.
Далучыць для падаўжэння, павелічэння чаго‑н. [Янка:] — Я гэта адсяку канец вяроўкі, знізу падтачу ды спускаюся далей. Якімовіч.
падто́плены 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падтапіць 1.
падто́плены 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падтапіць 2.
падто́плівацца 1, ‑аецца; незак.
Зал. да падтопліваць 1.
падто́плівацца 2, ‑аецца; незак.
Зал. да падтопліваць 2.
падто́пліваць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падтапіць 1.
падто́пліваць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падтапіць 2.
падто́птвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да падтаптацца.
2. Зал. да падтоптваць.
падто́птваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падтаптаць.
падто́чаны 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падтачыць 1.
падто́чаны 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падтачыць 2.
падто́чванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падточваць 1 — падтачыць 1.
падто́чванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падточваць 2 — падтачыць 2.
падто́чвацца 1, ‑аецца; незак.
Зал. да падточваць 1.
падто́чвацца 2, ‑аецца; незак.
Зал. да падточваць 2.