Verbum

нако́рмліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да накарміць.

нако́рпацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Уволю, многа пакорпацца.

нако́рпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм.

1. чаго. Корпаючы, здабыць нейкую колькасць чаго‑н. Накорпаць дробненькіх грыбоў. Накорпаць карэння.

2. перан.; што і без дап. Зневаж. Дрэнна, нядбайна што‑н. зрабіць. Накорпаць запіску.

нако́сніца, ‑ы, ж.

Балючая цвёрдая пухліна на назе ў каня.

нако́сны, ‑ая, ‑ае.

Які ўтвараецца на касцях. Накосная пухліна.

нако́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да накоўваць.

нако́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да накаваць.

нако́ўзацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Уволю, многа пакоўзацца.

нако́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. накаваць.

2. Тое, што прыроблена каваннем.

нако́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад накаціць.