Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

намагні́чвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да намагніціцца.

2. Зал. да намагнічваць.

намагні́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да намагніціць.

намагра́ма, ‑ы, ж.

Спец. Графік, якім выражаецца функцыянальная залежнасць паміж велічынямі.

[Ад грэч. nomos — закон і gramma — мера вагі.]

намаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да намаграфіі. Намаграфічныя вылічэнні.

намагра́фія, ‑і, ж.

Спец. Раздзел матэматыкі, які аб’ядноўвае тэорыю і практычныя спосабы пабудовы намаграм.

намагчы́ся, ‑магуся, ‑можашся, ‑можацца; пр. намогся, ‑маглася, ‑маглося; заг. намажыся.

Зак. да намагацца.

нама́дны, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які звязаны з перасяленнем з месца на месца; качавы. Звычкі намадных цюркскіх плямён.

нама́ды, ‑аў; адз. намад, ‑а, М ‑дзе, м.

Гіст. Народы, плямёны, якія качуюць; качэўнікі.

[Ад грэч. nomás (nomádos) — які качуе.]

нама́з, ‑у, м.

Мусульманскі рэлігійны абрад, пры якім малітва суправаджаецца мыццём рук і рытуальнымі рухамі. Вячэрні намаз.

[Перс. nämāz.]

нама́заны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад намазаць.