Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

падгрыза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падгрызці.

падгры́зены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падгрызці.

падгры́зці, ‑зу, ‑зеш, ‑зе; ‑зём, ‑зяце; пр. падгрыз, ‑ла; зак., што.

Згрызці, абгрызці знізу, у ніжняй частцы чаго‑н. Падгрызці сцябло расліны. Падгрызці дрэва.

падгрымірава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падгрыміраваць.

падгрымірава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак.

Загрыміраваць сябе злёгку або дадаткова. Падгрыміравацца перад выхадам на сцэну.

падгрымірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

Загрыміраваць злёгку або дадаткова. Падгрыміраваць артыста. Падгрыміраваць твар.

падгрыміро́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падгрыміравацца.

2. Зал. да падгрыміроўваць.

падгрыміро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падгрыміраваць.

падгры́фак, ‑фка, м.

Уст. Пласцінка на струнных інструментах, да якой прывязваюцца ніжнія канцы струн.

падгрэ́бены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падгрэбці.