Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

падго́рнуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падгарнуць.

падго́рны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца пад гарой, на схіле гары. Падгорная рэчка. □ А пад спевы Хваль падгорных Стан дзяўчына нагінае, У сукенку краскі горне Ды вяночкі завівае. Трус.

падго́ртвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падгарнуцца.

2. Зал. да падгортваць.

падго́ртваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падгарнуць.

падграба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падграбаць — падгрэбці.

падграба́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падгрэбціся.

2. Зал. да падграбаць.

падграба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падгрэбці.

падгру́дак, ‑дка, м.

1. Адвіслая скура пад шыяй у некаторых жывёл. Падгрудак у быка.

2. Пер’е на грудзях пад шыяй у птушак. Шэры падгрудак.

падгру́дны, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчаецца ніжэй грудзей. Падгрудная кветка.

падгру́жаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падгрузіць.