Verbum

падстрыга́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падстрыгаць — падстрыгчы.

падстрыга́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падстрыгчыся.

2. Зал. да падстрыгаць.

падстрыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падстрыгчы.

падстры́гчы, ‑стрыгу, ‑стрыжэш, ‑стрыжэ; ‑стрыжом, ‑стрыжаце; пр. падстрыг, ‑ла; заг. падстрыжы; зак., каго-што.

Зрабіць раўнейшым, карацейшым, падразаючы (нажніцамі, машынкай). Падстрыгчы вусы. Падстрыгчы кусты. // Абрэзваючы і падраўноўваючы, пакараціць каму‑н. валасы, зрабіць якую‑н. прычоску. Дзядзька Мікалай падстрыг ужо Ганьку да школы, падстрыг, як ён кажа, «пад польку». Васілевіч.

падстры́гчыся, ‑стрыгуся, ‑стрыжэшся, ‑стрыжэцца; ‑стрыжомся, ‑стрыжацеся; пр. падстрыгся, ‑стрыглася; заг. падстрыжыся; зак.

Падстрыгчы самому або даць падстрыгчы сабе валасы.

падстры́жаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падстрыгчы.

падстрэ́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падстрэліць.

падстрэ́ліць, ‑стрэлю, ‑стрэліш, ‑стрэліць; зак., каго.

Раніць або забіць стрэлам. Падстрэліць воўка. □ Пані Мар’я чытае пра восень і дождж... Нехта падстрэліў недзе жорава, і, абяссілены, ён асядаў на лузе. Брыль.

падстрэ́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падстрэліць.

падстрэ́шак, ‑шка, м.

Ніжні край страхі, які навісае над сцяною якога‑н. будынка. Касу мы ўзялі ў дзядзькавага напарніка, дасталі з падстрэшка дашчатай, нізенькай пунькі, крытай толем і рудой гарбатай бляхай. М. Стральцоў.