падга́р, ‑у, м.
Падгарэлае месца, падгарэлая частка чаго‑н. Пірог з падгарам.
падгара́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падгарэць.
падга́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падгарэць.
падгарну́цца, ‑горнецца; зак.
Загнуцца, падагнуцца з краю. Падгарнулася коўдра пад матрац.
падгарну́ць, ‑гарну, ‑горнеш, ‑горне; зак., што і чаго.
1. Загнуць, падагнуць край чаго‑н. Падгарнуць прасціну. Падгарнуць посцілку пад сяннік. // Засунуць, схаваць пад што‑н. [Дзяўчына] паправіла хустку, падгарнуўшы пад яе пасмачкі [валасоў]. Пестрак.
2. Падграбці граблямі. Падгарнуць сена. // Падсунуць куды‑н., пад каго‑, што‑н. Падгарнуць пад сябе саломы. □ Пацейчык падгарнуў пад сябе торбу з хлебам і заснуў. Чорны. // Разм. Падагнуць, падсунуць, падкурчыць пад сябе. На падлозе, падгарнуўшы пад галаву голыя рукі, стагнаў збіты, акрываўлены чалавек. Мележ.
падгаро́дны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які жыве або знаходзіцца, змяшчаецца каля горада, непадалёку ад горада; прыгарадны. Падгародныя жыхары. Падгародныя калгасы.
падгартава́цца, ‑туецца; зак.
Крыху, злёгку нагрэцца; пагрэцца дадаткова.
падгартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.
Крыху, злёгку напаліць, нагрэць; напаліць, нагрэць дадаткова, яшчэ крыху.
падгарто́ўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падгартоўваць — падгартаваць.
падгарто́ўвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да падгартавацца.
2. Зал. да падгартоўваць.