падслу́ханы, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падслухаць.
падслу́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Употай прыслухоўваючыся, пачуць што‑н. (сказанае другім, для другіх). [Буднік:] — Дужа часта соваў.. [Мікіта] не ў сваю справу нос, любіў падслухаць, дзе хто што гаворыць, паглядаў, хто куды пайшоў. Галавач. / у вобразным ужыванні. Цёмныя ночы тояць нейкі ўрачысты спакой, і неба ніжай нахіляецца да зямлі, каб падслухаць яе адвечную скаргу. Колас. // перан. Улавіць, зразумець чые‑н. пачуцці, думкі і пад. Фурсу здалося, што Вронісь падслухаў яго думкі. Баранавых. Родзяцца ў сэрцы дзіўныя думы, Хочацца пушчу падслухаць. Купала.
падслу́хванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падслухваць.
падслу́хвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да падслухваць.
падслу́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падслухаць.
падслухо́ўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падслухоўваць.
падслухо́ўвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да падслухоўваць.
падслухо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падслухаць.
падсма́жаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад падсмажыць.
2. у знач. прым. Прыгатаваны смажаннем. [Мароз:] — Прыязджаем з Іванам Васільевічам — а там ужо стол з місай рыбы. Свежанькая, падсмажаная, масла на ёй кіпіць — смаката. Лобан. Падышла афіцыянтка. — Мне свіную адбіўную, з падсмажанай бульбай. Сабаленка.
падсма́жванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падсмажваць — падсмажыць.