Verbum

падвя́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

Тасьма, рызінка для падвязвання панчох.

падвязны́, ‑ая, ‑ое.

Які падвязваецца пад што‑н., да чаго‑н. Падвязны званочак.

падвя́ліцца, ‑ліцца; зак.

Разм. Злёгку правяліцца; правяліцца дадаткова.

падвя́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Разм. Злёгку правяліць; правяліць дадаткова. Падвяліць рыбу.

падвя́лы, ‑ая, ‑ае.

Які падвяў. Падвялае лісце. □ Пахла разагрэтаю за дзень жывіцаю, падвялым сенам і травою, грыбамі. С. Александровіч.

падвя́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падвяльваць — падвяліць.

падвя́львацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падвяліцца.

2. Зал. да падвяльваць.

падвя́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падвяліць.

падвяне́чны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны для абраду вянчання; які надзяваецца ў час вянчання. Падвянечны ўбор. □ Перад уяўленнем паўстала яна — нявеста — у падвянечным плацці з вэлюмам, чыстая, харошая, нявінная. Карпаў.

падвяно́чак, ‑чка, м.

У батаніцы — вонкавая частка лісцікаў каля кветніка, якая ахоўвае нераскрытую кветку і вяночак кветкі.