падска́кванне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле дзеясл. падскакваць — падскочыць (у 1, 3 знач.), падскакаць (у 1 знач.).
2. Разм. Прытанцоўванне.
падска́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Незак. да падскочыць.
2. Незак. да падскакаць.
3. Разм. Прытанцоўваць, скакаць. Падскакваючы ад радасці,.. [хлопцы] накіраваліся дамоў. Кавалёў.
падсква́раны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падскварыць.
падсква́рванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падскварваць — падскварыць.
падсква́рвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да падскварыцца.
2. Зал. да падскварваць.
падсква́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падскварыць.
падсква́рыцца, ‑рыцца; зак.
Скварачыся, стаць гатовым. Сала добра падскварылася.
падсква́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што і чаго.
Прыгатаваць для ежы сквараннем. Падскварыць крыху сала.
падскі́вічны, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца, размешчаны пад сківіцай. Падсківічная залоза.
падско́к, ‑у, м.
1. Скачок. Сабака плыў, а там, дзе было плытка, скакаў, робячы часам асабліва высокі падскок над сітнягамі, каб убачыць, дзе гаспадар. Караткевіч.
2. Разм. Прытанцоўванне. Пайшла «Лявоніха» з падскокам, Развёўшы рукі ў бакі. Чарняўскі.
3. у знач. прысл. падско́кам. Падскакваючы. Грыша схапіў кашулю і падскокам, вылецеў з пакоя. Пестрак.