Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

падсі́нены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падсініць.

падсіні́цца, ‑сініцца; зак.

Набыць сіняваты колер пасля падсіньвання. Бялізна добра падсінілася.

падсіні́ць, ‑сіню, ‑сініш, ‑сініць; зак., што.

1. Падфарбаваць чым‑н. сінім. Падсініць ваду.

2. Апускаючы ў ваду з разведзенай сінькай, надаць сіняваты колер. Падсініць бялізну.

падсі́ньванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падсіньваць — падсініць.

падсі́ньвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падсініцца.

2. Зал. да падсіньваць.

падсі́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падсініць.

падсістэ́ма, ‑ы, ж.

Падраздзяленне, частка якой‑н. сістэмы, якая характарызуецца адноснай цэласнасцю.

падсі́так, ‑тка, м.

Невялікае сіта для прасявання мукі. Старая Лукашыха, Аўгеня, прыйшла да свае суседкі Югасі пазычыць падсітак прасеяць мукі. Колас.

падскавы́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Час ад часу нягучна скавытаць.

падскака́ць, ‑скачу, ‑скачаш, ‑скача; заг. падскачы; зак.

1. Наблізіцца скачкамі. Падскакаць на адной назе да ложка.

2. Прыехаць на кані наўскач. З гадзіну таму назад да будынка райкома галопам падскакалі на конях два партызаны. М. Ткачоў.