Verbum

падве́ргнуцца, ‑гнуся, ‑гнешся, ‑гнецца; пр. падвергся і падвергнуўся, ‑глася; зак.

Адчуць на сабе якое‑н. уздзеянне. Падвергнуцца абпраменьванню. Падвергнуцца нападу. □ Польская мова, у сваю чаргу, падверглася пэўнаму ўплыву беларускай, а таксама украінскай моў. Шакун. // Трапіць у якое‑н. становішча. Падвергнуцца цяжкім выпрабаванням.

падве́ргнуць, ‑гну, ‑гнеш, ‑гне; пр. падверг і падвергнуў, ‑гла; зак., каго-што.

Кніжн. Прымусіць адчуць на сабе ўздзеянне чаго‑н., зрабіць аб’ектам якога‑н. уздзеяння. Падвергнуць пакаранню. Падвергнуць крытыцы работніка. Падвергнуць метал апрацоўцы. // Паставіць у нейкае становішча. Падвергнуць небяспецы.

падве́ржанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць падвержанага. Падвержанасць карозіі.

падве́ржаны, ‑ая, ‑ае.

Які падвяргаецца чаму‑н., якому‑н. уздзеянню.

падве́рнены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падвярнуць (у 1–4 і 6 знач.).

падве́с, ‑а, м.

Прыстасаванне для падвешвання чаго‑н.

падве́сак, ‑ска, м.

Спец. Нітка, якая прымацоўвае зародак да зародкавага мяшка ў расліне.

падве́сачны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для падвешвання. Падвесачны канат.

падве́сіцца, ‑вешуся, ‑весішся, ‑весіцца; зак.

Прымацавацца ў вісячым становішчы, павіснуць на чым‑н.

падве́сіць, ‑вешу, ‑весіш, ‑весіць; заг. падвесь; зак., што.

Прымацаваць пад чым‑н., над чым‑н., да чаго‑н. у вісячым становішчы. Падвесіць каўбасы пад страхой. □ Антось падвесіў на вешала над комінам анучы, каб прасохлі. Чорны.