падвару́шаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падварушыць.
падвару́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падварушыць.
падварушы́ць, ‑рушу, ‑рушыш, ‑рушыць; зак., каго-што.
1. Паварушыць злёгку, нямнога; раскідаць, разгрэбці. Падварушыць сена. □ Дзед прысеў.. ля дзверцаў, падварушыў дровы, і праз дзірачкі дзверцаў выбліснулі залатыя прамяні. Сабаленка.
2. перан. Прымусіць рабіць што‑н. лепш, хутчэй; ажывіць справу. Валодзю Іванову трэба правесці ў калгасе камсамольскі сход, падварушыць трохі камсамольцаў, а то прыціхлі нешта. Палтаран.
падваршта́тнік, ‑а, м.
Ніжняя частка варштата, на якой умацавана варштатная дошка.
падвары́цца, ‑варыцца; зак.
Разм. Паварыцца яшчэ крыху, дадаткова. Няхай каша яшчэ падварыцца.
падвары́ць, ‑вару, ‑варыш, ‑варыць; зак.
1. што. Разм. Паварыць яшчэ нямнога, дадаткова. Падварыць суп.
2. чаго. Разм. Зварыць у дадатак да таго, што было ўжо зварана. Падварыць бульбы.
3. што. Зваркай прымацаваць; прыварыць. Падварыць планку. □ Яго [каваля] ўсе ведаюць, у кожнага да яго патрэба ёсць — то сказаць нешта, то серп назубіць, то сякеру падварыць. Жычка.
падваскава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падваскаваць.
падваскава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.
Наваскаваць злёгку або дадаткова; падвашчыць. Падваскаваць дратву.
падваско́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падваскаваць.
падвастры́ць, ‑вастру, ‑вострыш, ‑вострыць; зак., што.
Зрабіць вастрэйшым. Падвастрыць сякеру. Падвастрыць нож.