Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

падбруко́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да падбрукоўваць.

падбруко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падбрукаваць.

падбру́шнік, ‑а, м.

Частка вупражы — рэмень, які працягваецца пад брухам каня ад адной аглоблі да другой. Завязаць падбрушнік.

падбру́шны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, размяшчаецца пад брухам.

падбру́шына, ‑ы, ж.

Спец. Ніжняя частка бруха.

падбрыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падбрываць — падбрыць.

падбрыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падбрыцца.

2. Зал. да падбрываць.

падбрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падбрыць.

падбры́кваць, ‑ае.

Незак. да падбрыкнуць.

падбры́кнуць, ‑не; зак. і аднакр.

Рэзка падкінуць, ускінуць заднія ногі (пра жывёл). [Лось] сярдзіта падбрыкнуў.., сігануў цераз ручай і падаўся ў лес. Хомчанка.