Verbum

пакі́снуць, ‑не; зак.

1. Скіснуць, пракіснуць — аб усім, многім.

2. Кіснуць некаторы час.

пакітава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пакітаваць.

пакітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

1. Закітаваць усё, многае. Пакітаваць усе шыбы.

2. і без дап. Кітаваць некаторы час. Пакітаваць цэлую гадзіну.

пакка́мера, ‑ы, ж.

Спец. Цэх папяровай фабрыкі, у якім сартуецца ліставая папера.

[Ням. Packkammer.]

пакла́д,

гл. паклады.

паклада́нец, ‑нца, м.

Разм. Той, каго спакладалі, кастрыравалі; кастрат. Бычок-пакладанец.

паклада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пакладаць.

паклада́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да пакладаць.

паклада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго.

Кастрыраваць, лягчаць (жывёл). Пакладаць бычкоў.

паклада́ючы,

У выразе: не пакладаючы рук — шчыра, старанна, не перастаючы (рабіць што‑н.).