падпява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Спяваць, падцягваючы, памагаючы каму‑, чаму‑н.; уторыць. Спявала цётка, і ледзь чутна падпявалі ёй госць і дзядзька. Вышынскі. Чуваць была толькі скрыпка, усе іншыя інструмент толькі падпявалі ёй, толькі памагалі. Дамашэвіч.
2. перан. Разм. Падтрымліваць каго‑н., памагаць каму‑н. з карыслівых меркаванняў. Шукаюць многія, як і заўжды шукалі, Сабе сяброў такіх, каб падпявалі. Корбан.
падпяка́цца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да падпячыся.
2. Зал. да падпякаць.
падпяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падпячы.
падпяра́заны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падперазаць.
падпяра́званне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падпяразваць — падперазаць.
падпяра́звацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да падперазацца.
2. Зал. да падпяразваць.
падпяра́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падперазаць.
падпяра́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.
Абл. Тое, чым падпяразваюцца. Верхнюю рубашку.. [Блецька] насіў без падпяразкі. Чорны. Дзед Сёмка стаіць у дзвярах. Гэта высокі сівы стары ў зрэбнай без падпяразкі кашулі і шарачковых портках. С. Александровіч.
падпя́так, ‑тка, м.
Падсцілка ў абутку, што засцерагае пяту ад цвікоў, якімі прыбіты каблук.
падпя́тнік, ‑а, м.
Спец.
1. Прыстасаванне для апоры восі вертыкальнага вала.
2. Прыстасаванне для апоры ног весляра ў лодцы.