Verbum

пада́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць падатнага. Падатнасць грунту.

пада́тны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і падатлівы (у 1 знач.). Тут пад нагамі была ўжо не падатная багна.., а цвёрды, надзейны грунт. Мележ.

падатра́д, ‑а, М ‑дзе, м.

У сістэматыцы жывёл — падраздзяленне, частка атрада.

падаўжа́льнік, ‑а, м.

Прыстасаванне, пры дапамозе якога што‑н. падаўжаецца. Падаўжальнік для электрычнага шкура.

падаўжа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для падаўжэння чаго‑н. Падаўжальны канат.

падаўжа́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падоўжыцца.

2. Зал. да падаўжаць.

падаўжа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падоўжыць.

падаўжэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падаўжаць — падоўжыць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. падаўжацца — падоўжыцца.

2. Колькасць, на якую павялічана што‑н. Невялікае падаўжэнне.

падаўжэ́ць, ‑эе; зак.

1. Стаць даўжэйшым. Грудок, які спачатку выглядаў невялікім, цяпер нібы пашырэў і падаўжэў. Чарнышэвіч.

2. Стаць, зрабіцца больш працяглым. Вераснёўская ноч падаўжэла, хапае часу паспаць. Броўка. А вясна, відаць, вось-вось прыйдзе. Прыкметна падаўжэлі дні. Васілёнак.

падаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падаўляць.